Drożdżyca

Drożdżyca (łac. Candidiosis) to grzybicza, oportunistyczna infekcja skóry, błon śluzowych, paznokci i wyjątkowo rzadko infekcja uogólniona. Drożdżyca najczęściej jest wywołana drożdżakami chorobotwórczymi z rodzaju Candida (np. Candida albicans). Drożdżyca błon śluzowych umiejscawia się najczęściej w pochwie, przewodzie pokarmowym, jamie ustnej (np. jako zajady lub zapalenie języka). U dzieci występuje często pod postacią pleśniawek. Drożdżyca pochwy i przewodu pokarmowego jest najczęściej skutkiem ubocznym długotrwałej antybiotykoterapii. Chorobę rozpoznaje się głównie poprzez badania mikroskopowe i posiewy z kału i wydzielin błon śluzowych.

Objawy

Drożdżyca paznokci i wałów paznokciowych w okresie wczesnym uwidacznia się jako obrzęk, silnie zaczerwienione i bolesne zgrubienie wału paznokciowego, natomiast przy ucisku spod wału sączy się ropna wydzielina. W czasie choroby skóra w tych okolicach staje się cienka, napięta oraz zmieniona zapalnie. W zmianach długotrwałych płytki stają się żółtawo-brunatne, tracą połysk, ulegają przerostowi i rozwarstwieniu.

Leczenie

Leczenie opiera sie przede wszystkim na stosowaniu barwników (zieleń brylantowa, jodyna, eozyna) oraz na przyjmowaniu przez chorego dużych dawek witamin z grupy B. W wypadku gdy ze zmian chorobowych sączy sie ropna wydzielina stosuje się okłady. Pomocne w leczeniu drożdżyc są także antybiotyki lub inne leki np. natamycyna, nystatyna. W przypadku rozległych zakażeń, na które nie skutkuje miejscowe leczenie, stosuje się też ogólnie ketokonazol. W drożdżycach błony śluzowej jamy ustnej dobre efekty lecznicze daje boraks z gliceryną.

Profilaktyka

Stosować prawidłową dietę bogatą w witaminy ( szczególnie z grupy B ), unikać długotrwałych kuracji antybiotykowych, które niszczą florę bakteryjną organizmu, nie dopuszczać do nadmiernej otyłości.